In plaats van een verdere beperking van de bestaande compensatieregeling tot alleen kleine werkgevers, zoals het huidige wetsvoorstel beoogt, pleit de RvS voor een meer principiële herziening die de verplichting mogelijk geheel kan laten vervallen. Dat blijkt uit het op 22 september 2025 gepubliceerde advies over het wetsvoorstel Beperking compensatieregeling transitievergoeding.
Voorgestelde wetswijziging
Sinds 2015 geldt de verplichting voor werkgevers om bij ontslag wegens langdurige arbeidsongeschiktheid een transitievergoeding te betalen. Omdat werkgevers al twee jaar loon moeten doorbetalen en re-integratieverplichtingen hebben, werd in 2020 een compensatieregeling ingevoerd: de overheid vergoedt de transitievergoeding om dubbele financiële lasten voor werkgevers te voorkomen.
Het huidige wetsvoorstel beperkt deze compensatieregeling tot kleine werkgevers (zoals gedefinieerd voor de premieheffing door de Belastingdienst). Volgens de memorie van toelichting is dit in lijn met het regeerprogramma, maar de RvS acht de onderliggende belangenafweging onvoldoende uitgewerkt.
Belangenafweging
De RvS wijst erop dat het wetsvoorstel geen fundamentele weging bevat van de belangen van langdurig arbeidsongeschikte werknemers tegenover de financiële en organisatorische verplichtingen van werkgevers. Daarbij speelt mee dat de transitievergoeding een dubbel doel heeft: compensatie voor ontslag en het faciliteren van de overstap naar ander werk. Voor langdurig zieke werknemers is de re-integratie in een nieuwe baan echter vaak beperkt en bestaat al een sociaal vangnet, zoals de WIA.
Het vervallen van compensatie voor grote werkgevers zou de eerder onderkende problematiek – dubbele lasten en financiële prikkels voor ‘slapende dienstverbanden’ – opnieuw doen opleven. Bovendien zou het de uitvoering complexer maken en kunnen leiden tot meer conflicten en jurisprudentie.
Conclusie en aanbeveling
De RvS adviseert de regering daarom te overwegen om de verplichting tot betaling van de transitievergoeding bij ontslag wegens langdurige arbeidsongeschiktheid geheel te laten vervallen. Daarmee zou de noodzaak voor een (beperkte) compensatieregeling verdwijnen en zou wetgeving en uitvoering aanzienlijk kunnen worden vereenvoudigd.
Bron: Accountancy Vanmorgen