Ondernemer of niet: soms zijn twee opdrachtgevers toch voldoende om voor de Inkomstenbelasting te kwalificeren als ondernemer als deze zijn activiteiten zelfstandig uitoefenent.
Dat houdt in, dat hij
- zijn werkzaamheden niet onder toezicht en leiding van zijn opdrachtgever verricht
- dat hij streeft naar continuïteit door verschillende opdrachten te verwerven
- dat hij daarbij ondernemersrisico loopt.
De fiscus kijkt daarbij naar factoren als het zelfstandig aantrekken en behouden van klanten en het lopen van financiële risico’s in verband met investeringen in bedrijfsmiddelen of debiteuren.
In een procedure voor de Rechtbank Gelderland over de vraag of iemand ‘ondernemer was’ ging het dan ook om de vraag of voldaan was aan de eisen van voldoende zelfstandigheid en duurzaamheid.
De fiscus stelde dat met name aan die laatste eis niet was voldaan omdat er maar enkele opdrachtgevers waren.
De (vermeende) ondernemer in kwestie had sinds de start in 2013 twee opdrachtgevers. In 2014 had hij drie opdrachtgevers kunnen hebben, maar om persoonlijke redenen zag hij zich gedwongen om de derde opdracht af te zeggen. In 2015 waren er vier opdrachtgevers.
Door de onzekerheid die de procedure met de Belastingdienst inhield heeft de belastingplichtige eind 2015 tijdelijk een dienstbetrekking aanvaard.
Ten aanzien van het ondernemersrisico wees de belastingplichtige op het niet genieten van inkomsten bij ziekte of vakantie, de opzegbaarheid van de contracten met zijn opdrachtgevers en de door hem afgesloten arbeidsongeschiktheids- en aansprakelijkheidsverzekering.
De rechtbank vond voldoende aannemelijk gemaakt dat sprake was van ondernemerschap. De rechtbank merkte daarbij op, dat het niet noodzakelijk is om gelijktijdig voor meerdere klanten te werken.
Bron: www.rechtspraak.nl: ECLINLRBGEL2017666