Een Poolse onderaannemer die Poolse werknemers in Nederland detacheert op basis van arbeidsovereenkomsten waarop Pools recht van toepassing is, moet aan zijn werknemers CAO-loon, vakantietoeslag en vergoeding voor afwijkende arbeidstijden betalen conform de Nederlandse CAO, maar hoeft geen vergoeding voor roostervrije dagen conform die CAO te betalen.
Wat was er aan de hand?
De Poolse onderaannemer detacheerde in totaal inmiddels 800 Poolse werknemers voor werk aan de bouw van twee ketels voor een energiecentrale in de Eemshaven. Een vakbond vorderde in kort geding dat de Poolse onderaannemer daarbij op een aantal punten de algemeen verbindend verklaarde CAO Metalektro zou toepassen.
Hoe kwam de voorzieningenrechter tot zijn beslissing?
Op grond van de Europese Detacheringsrichtlijn en de daarop gebaseerde Wet arbeidsvoorwaarden grensoverschrijdende arbeid, bepaalt de Wet op het algemeen verbindend en onverbindend verklaren van CAOs dat ongeacht het op de arbeidsovereenkomst toepasselijke recht, op werknemers die in Nederland werken de in Nederland geldende algemeen verbindend verklaarde bepalingen van CAO’s van toepassing zijn die betrekking hebben op:
- werk- en rusttijden;
- vakantiedagen;
- loon inclusief vergoeding van overwerk;
- voorwaarden voor het ter beschikking stellen van arbeidskrachten;
- gezondheid en veiligheid;
- bescherming van kinderen, jongeren en zwangere en pas bevallen werkneemsters;
- gelijke behandeling.
Volgens de vakbond betaalt de Poolse onderaannemer aan een groep monteurs een uurloon van € 9,00 terwijl dit volgens de CAO tenminste € 9,85 moest zijn. De Poolse onderaannemer verweert zich door te stellen dat nog een toeslag van € 2,96 per uur krijgen betaald in de vorm van huisvesting, vervoer van en naar Polen en vervoer binnen Nederland van en naar het werk maar de voorzieningenrechter acht dat geen tegenprestatie voor de verrichte arbeid en dus geen loon. Ook de vakantietoeslag hoort volgens de voorzieningenrechter bij het loon en de vergoeding voor werken op afwijkende arbeidstijden is volgens de voorzieningenrechter te vergelijken met een overwerkvergoeding. Alleen met betrekking tot de vergoeding voor roostervrije uren, waarvan de Poolse onderaannemer had gesteld dat die ooit waren ingevoerd om werkgelegenheid te creren, acht de voorzieningenrechter niet ondenkbaar dat de rechter in een bodemprocedure zal oordelen dat de algemeen verbindend verklaarde bepalingen van de CAO door de Poolse onderaannemer niet gevolgd behoefden te worden, zodat die vordering van de vakbond wordt afgewezen.
http://www.kantoormrvanzijl.nl/arbeidsrecht/arbeidsrecht-actueel/artikel.html?tmple=66794