Ondanks dat de overeenkomst tussen een champignonkweker en een uitzendbureau een overeenkomst tot aanneming van werk was, moest het uitzendbureau toch de CAO voor de Uitzendkrachten naleven.
Een champignonkweker was met een organisatie die zich bezig hield met het uitzenden en detacheren van personeel in de agrarische sector, een overeenkomst tot aanneming van werk aangegaan betreffende de verzorging van de oogst van champignons. In die overeenkomst was bepaald dat het uitzendbureau leiding zou geven aan de werknemers en toezicht zou houden op de werkzaamheden van die werknemers. De champignonkweker zou alleen instructies mogen geven voor zover die noodzakelijk zijn voor de (brand)veiligheid op de werkplek, de hygiëne-eisen en andere wettelijke bepalingen.
De champignonkweker was de grootste en volgens het gerechtshof mogelijk zelfs de enige klant van het uitzendbureau. Met de Poolse werknemers die de champignonoogst verzorgden was het uitzendbureau uitzendovereenkomsten aangegaan. Achteraf stelt het uitzendbureau dat dit een fout was van de inmiddels overleden boekhouder van het uitzendbureau. Bij controle op de naleving van de CAO voor de Uitzendkrachten, uitgevoerd door de Stichting Naleving CAO voor de Uitzendkrachten (SNCU) worden belangrijke tekortkomingen geconstateerd, als gevolg waarvan de werknemers voor een bedrag van bijna € 350.000 zouden zijn benadeeld. SNCU vordert dit bedrag op grond van de CAO als forfaitaire schadevergoeding. Als het uitzendbureau, dat zijn activiteiten dan inmiddels heeft gestaakt, weigert te betalen volgt een procedure bij de kantonrechter.
De vordering van SNCU wordt daarbij afgewezen omdat de kantonrechter van mening is dat de uitzendovereenkomsten bij vergissing zijn opgesteld en dat SNCU overigens niet heeft bewezen dat de werkzaamheden van het uitzendbureau onder de werking van de CAO voor de Uitzendkrachten vallen.
In hoger beroep is het hof echter van mening dat van een vergissing geen sprake kan zijn omdat bijvoorbeeld ook pensioenpremie is afgedragen aan het pensioenfonds voor de uitzendkrachten (StiPP). Hoewel de champignonteler geen Pools sprak en het dus het uitzendbureau moet zijn geweest dat, middels de Pools sprekende directrice en haar Pools sprekende echtgenoot, volgens het hof leiding gaf aan, en toezicht hield op de Poolse werknemers, moeten zij daarbij geacht worden mede de champignonteler te hebben vertegenwoordigd. De aannemingsovereenkomst werkt volgens het hof alleen tussen de champignonteler en het uitzendbureau en laat onverlet dat tussen het uitzendbureau en de uitzendkrachten sprake is geweest van een uitzendovereenkomst. De CAO voor uitzendkrachten moest dus worden nageleefd.
Dit bericht is afkomstig van Kantoor Mr. van Zijl advocaten, lees het volledige bericht.